शिर्षकः विदेशको पिडा

आँखा भरी रोदनहरु फैलीरहे कता कता
म भित्रका वेदनाहरु झुमीरहे यता उता
हसाँऊन खोज्छु तिमीलाई हृदयको तरगमा कतै कतै
हासोँ होईन आँशु झनै झारीदिन्छौ कतै कतै ।


केवल खुशिले मात्र होईन आँशुले वाच्नु पर्छ यँहा
हाँसो र खुशिको उमंगले झुमि रहनु तिमी त्यहा
चैत्र र वैशाखको जस्तो हुरी वतास चल्छ यहाँ
छहरे खोलाको सुसेली आवाज जस्तो आभास हुन्छ जहाँ तहाँ ।


सम्जन्छौ होली तिमी यहाँ मस्तीको जिवन होला भनी
मस्तीको जिवन छ भनौ भने आगोको ज्वालो निल्नु पर्छ यहाँ
मस्तीको जिवन छ भनौ भने घुम्टो ओडेर हिडन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
अव सोच सम्ज त कहाँ रहेछ मस्तीको जिवन यहाँ की त्यहा !


न त मिल्छ भेष यहाँ न त मिल्छ भाष यहाँ
न त मिल्छ दयाँ यहाँ न त मिल्छ एक् छाक खान यहाँ
अझै पनि भन्छौ तिमी मस्तीको जिवन छ रे यहाँ
म पनि सोच्ने गर्दथे कुनै वेला साच्चीकै मस्ती होला यहाँ ।


म अहिले भोग्दैछु तातो वालुवा अनी आगोको मुस्लोरुपी घाम यहाँ
अव भन्ने गर्छु सधै यहाँ कष्ठ र दुःखको जिवन जिऊन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं


कुमार अर्याल हाल
" साउदी अरव "