विकाश । अनुशासन ।। गतिशिलता ।।।
Wednesday, October 8, 2014
Monday, October 6, 2014
खुल्ला बुद्धिचाल प्रतियोगिता
मोरङको मधुमल्लामा यहि मिति २०७१ असोज ९ गतेका दिन
( बिहीबार) मधुमल्ला गा.वि.स. स्तरीय
खुल्ला बुद्धिचाल प्रतियोगिता सम्पन्न
भएको छ । दीपज्योती युवा क्लब
मधुमल्लाले विजया दशमी , शुभ
दिपावली तथा छैठ
पर्वको पावन अवसर
पारेर श्री भगवती
उच्च. मा.वि.को सभाहल
मा सम्पन्न प्रतियोगितमा
सहभागी कुल १८
प्रतिष्पर्धीलाई उछिन्दै मधुमल्लाका नविन
चाम्लीङ (राई) प्रथम,
ऋषिराम
राई द्धितिय , दिपक
गुरागाई तृतीय र मोहन
लिम्बु सान्तवना घोषीत भए
। कार्यक्रममा प्रथम
द्धितिय, तृतिय र सान्तवना
हुने लाई क्रमस
१००१। ५०१। ३०१।
र १०१ साथै
ट्रफी , चेस र
प्रमाण पत्र वितरण
गरीयो ।
कार्यक्रममा विजया दशमी, शुभ दिपावली र छैठ पर्वको शुभकामना आदान प्रदान कार्यक्रम समेत राखीएको् थियो ।
Wednesday, October 1, 2014
१ दिवसीय अन्तर क्लब स्तरीय मैत्री पूर्ण फुटबल प्रतियोगिता
मोरङको मधुमल्लामा मधुमल्ला युवा क्लबको आयोजनमा भएको १ दिवसीय अन्तर क्लब स्तरीय मैत्री पूर्ण फुटबल प्रतियोगितामा ५ क्लबहरु मधुमल्ला युवा क्लब , धप्पर सामुदायिक विकास युवा क्लब , मालबारी युवा क्लब नवदीप युवा क्लब हरुलाई पछि पार्दै दीपज्योति युवा क्लब मधुमल्लाले उपाधी जितेको छ । खेलमा ३५ वर्ष भन्दा माथीका खेलाडीहरुको पहिचान गरी खेल खेलाइएको थिायो ।
खेलमा दीपज्योति युवा क्लबका मोहन सिंह राई र डम्बर गिरी १÷१ गोल गरी दीपज्योतिलाई विजयी गराएका हुन ।
Thursday, December 30, 2010
शुभकामना
चन्द्रमालाई उडि छुने तिम्रोहोस् चाहाना
साथीहरुमा तिम्रो रहोस सदैव सद्भावना
प्रगति पथमा लम्किने तिम्रो होस् भावना
निडर भई समस्याको गर्नु एक एक तिमी सामना
हरेक विहानी सुन्दर बनोस् जगाई नयाँ प्रेरणा
खुसीले हृदय नाच्न सकोस बनाई नयाँ करुणा
चम्कि रहनु जगमा धु्रर्व तारा झै बनि एक नमुना
विकास अनुशासन र गतिशिलताको गर्छु म कामना
बासरहोस कदम–कदममा भगवानको तिमीमा
प्रगतिमा चुम्न सक्नु सबैको रहोस् भरोसा तिमीमा
साकार रहनु तिम्रा चाहाना आगामी दिनहरुमा
साथ बाड तिमी सधै नेपाली जनहरु
असत्य र अन्धविश्वासको सदैव गर्न सामना
सत्य र उज्वल भविष्यको सदैव गर्न कामना
अमर बनोस तिम्रो लक्ष्य
यहि छ दीपज्योति तिमीलाई शुभकामना ्
शिला भण्डारी
_______________________________________
रुवाई
माग्ने जति सबैलाई नखाई–नखाई पनि दिएको छु
फाटिरहने यो मन पनि सयौ चोटि सिएको छु
हृदय भरि चोट सही नसकी कहिले कहिले त साथी
आÇनै आँशुलाई पनि बिष मानि पिएको छु ।
चन्द्रमालाई उडि छुने तिम्रोहोस् चाहाना
साथीहरुमा तिम्रो रहोस सदैव सद्भावना
प्रगति पथमा लम्किने तिम्रो होस् भावना
निडर भई समस्याको गर्नु एक एक तिमी सामना
हरेक विहानी सुन्दर बनोस् जगाई नयाँ प्रेरणा
खुसीले हृदय नाच्न सकोस बनाई नयाँ करुणा
चम्कि रहनु जगमा धु्रर्व तारा झै बनि एक नमुना
विकास अनुशासन र गतिशिलताको गर्छु म कामना
बासरहोस कदम–कदममा भगवानको तिमीमा
प्रगतिमा चुम्न सक्नु सबैको रहोस् भरोसा तिमीमा
साकार रहनु तिम्रा चाहाना आगामी दिनहरुमा
साथ बाड तिमी सधै नेपाली जनहरु
असत्य र अन्धविश्वासको सदैव गर्न सामना
सत्य र उज्वल भविष्यको सदैव गर्न कामना
अमर बनोस तिम्रो लक्ष्य
यहि छ दीपज्योति तिमीलाई शुभकामना ्
शिला भण्डारी
_______________________________________
रुवाई
माग्ने जति सबैलाई नखाई–नखाई पनि दिएको छु
फाटिरहने यो मन पनि सयौ चोटि सिएको छु
हृदय भरि चोट सही नसकी कहिले कहिले त साथी
आÇनै आँशुलाई पनि बिष मानि पिएको छु ।
Friday, December 17, 2010
तितो सत्य
हैन ए बाबु तँ आज फेरी स्कुलै नगई फर्किस ? आÇनो नाती विक्रम स्कुल जानको लागि घरबाट हिडेको तर वीच बाटोबाटै फर्किएको देखेर हजुरबा रामप्रसादले सोधे । हैन की वा म स्कुल जादैथिए, तर बाटोमै मेरो साथी राकेशलाई फकदै गरेको देखे अनि हामी सँगैं आयौं। विक्रमले जवाफ दिया । हैन ए विक्रम के अनि तेरो साथी फर्किय भन्दैमा त पनि फर्कनुपर्छ त ? कतै ऊ विरामी परेर पो फर्किएको हो की साधिनस् ? हैन कि बा उसले भनेको आज नेपाल बन्द हो रे, अनि घरबाट बाहिर समेत निस्कनु हुँदैन रे अनि तपाइलाई थाहा छ, बा यदी अटेर गरेर स्कुल गयो भने, ढिस्च ढिस्च गोली हान्छन् रे त्यही भएर हामी घर फर्किएका हौं ।
आÇनो त्यति सानो नातिले एकै श्वासमा हत्या र हिंसा सम्बन्धि कुरा गरेको देखेर रामप्रसादलाई यो कुरा सोच्न बाध्य गरायो “आखिर यस्तै बन्द र हड्ताल मात्रै भइरहने हो भने यस्ता देशका कर्णधार, बालबालिकाको कलिलो दिमागमा शिक्षाको उज्यालो दिपको सट्टामा औंशीको कालो रातको सृजना हुनमा कतिवेर पो लाग्ला र ?
आÇनो त्यति सानो नातिले एकै श्वासमा हत्या र हिंसा सम्बन्धि कुरा गरेको देखेर रामप्रसादलाई यो कुरा सोच्न बाध्य गरायो “आखिर यस्तै बन्द र हड्ताल मात्रै भइरहने हो भने यस्ता देशका कर्णधार, बालबालिकाको कलिलो दिमागमा शिक्षाको उज्यालो दिपको सट्टामा औंशीको कालो रातको सृजना हुनमा कतिवेर पो लाग्ला र ?
Thursday, December 16, 2010
कविता
दीपज्योति तिमी
आजै पनि समाजमा अज्ञानताले छाइरहेको छ
ज्ञानको विकास बोकेर आऊ दीपज्योति तिमी
मानिसको मुहारमा निरासाले छाइरहेको छ
खुसिको आन्नद बोकेर आऊ दीपज्योति तिमी
जातिको विरुधमा जाति उठि रहेको छ
मानिस मानिस नै हो अर्को जात छैन भनिदेऊ दीपज्योति तिमी,
नेपाल आमा आजै पनि रोइनै रहेको छ।
शान्तिको बाटो बनेर आऊ दीपज्योति तिमी
मेची र महाकाली हाम्रो पुर्खाहरुले रगत बगाएको हो।
इतिहास खोलेर देखाई देऊ दीपज्योति तिमी
पूर्खाहरुले बचाइराखेको यो देशमा
सबै मिलि बाच्नु पर्छ भनिदेऊ दीपज्योति तिमी
हो सबै मिली बाच्नु पर्छ भनिदेऊ दीपज्योति तिमी ।
आजै पनि समाजमा अज्ञानताले छाइरहेको छ
ज्ञानको विकास बोकेर आऊ दीपज्योति तिमी
मानिसको मुहारमा निरासाले छाइरहेको छ
खुसिको आन्नद बोकेर आऊ दीपज्योति तिमी
जातिको विरुधमा जाति उठि रहेको छ
मानिस मानिस नै हो अर्को जात छैन भनिदेऊ दीपज्योति तिमी,
नेपाल आमा आजै पनि रोइनै रहेको छ।
शान्तिको बाटो बनेर आऊ दीपज्योति तिमी
मेची र महाकाली हाम्रो पुर्खाहरुले रगत बगाएको हो।
इतिहास खोलेर देखाई देऊ दीपज्योति तिमी
पूर्खाहरुले बचाइराखेको यो देशमा
सबै मिलि बाच्नु पर्छ भनिदेऊ दीपज्योति तिमी
हो सबै मिली बाच्नु पर्छ भनिदेऊ दीपज्योति तिमी ।
शिर्षकः विदेशको पिडा
आँखा भरी रोदनहरु फैलीरहे कता कता
म भित्रका वेदनाहरु झुमीरहे यता उता
हसाँऊन खोज्छु तिमीलाई हृदयको तरगमा कतै कतै
हासोँ होईन आँशु झनै झारीदिन्छौ कतै कतै ।
केवल खुशिले मात्र होईन आँशुले वाच्नु पर्छ यँहा
हाँसो र खुशिको उमंगले झुमि रहनु तिमी त्यहा
चैत्र र वैशाखको जस्तो हुरी वतास चल्छ यहाँ
छहरे खोलाको सुसेली आवाज जस्तो आभास हुन्छ जहाँ तहाँ ।
सम्जन्छौ होली तिमी यहाँ मस्तीको जिवन होला भनी
मस्तीको जिवन छ भनौ भने आगोको ज्वालो निल्नु पर्छ यहाँ
मस्तीको जिवन छ भनौ भने घुम्टो ओडेर हिडन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
अव सोच सम्ज त कहाँ रहेछ मस्तीको जिवन यहाँ की त्यहा !
न त मिल्छ भेष यहाँ न त मिल्छ भाष यहाँ
न त मिल्छ दयाँ यहाँ न त मिल्छ एक् छाक खान यहाँ
अझै पनि भन्छौ तिमी मस्तीको जिवन छ रे यहाँ
म पनि सोच्ने गर्दथे कुनै वेला साच्चीकै मस्ती होला यहाँ ।
म अहिले भोग्दैछु तातो वालुवा अनी आगोको मुस्लोरुपी घाम यहाँ
अव भन्ने गर्छु सधै यहाँ कष्ठ र दुःखको जिवन जिऊन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं
कुमार अर्याल हाल
" साउदी अरव "
आँखा भरी रोदनहरु फैलीरहे कता कता
म भित्रका वेदनाहरु झुमीरहे यता उता
हसाँऊन खोज्छु तिमीलाई हृदयको तरगमा कतै कतै
हासोँ होईन आँशु झनै झारीदिन्छौ कतै कतै ।
केवल खुशिले मात्र होईन आँशुले वाच्नु पर्छ यँहा
हाँसो र खुशिको उमंगले झुमि रहनु तिमी त्यहा
चैत्र र वैशाखको जस्तो हुरी वतास चल्छ यहाँ
छहरे खोलाको सुसेली आवाज जस्तो आभास हुन्छ जहाँ तहाँ ।
सम्जन्छौ होली तिमी यहाँ मस्तीको जिवन होला भनी
मस्तीको जिवन छ भनौ भने आगोको ज्वालो निल्नु पर्छ यहाँ
मस्तीको जिवन छ भनौ भने घुम्टो ओडेर हिडन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
अव सोच सम्ज त कहाँ रहेछ मस्तीको जिवन यहाँ की त्यहा !
न त मिल्छ भेष यहाँ न त मिल्छ भाष यहाँ
न त मिल्छ दयाँ यहाँ न त मिल्छ एक् छाक खान यहाँ
अझै पनि भन्छौ तिमी मस्तीको जिवन छ रे यहाँ
म पनि सोच्ने गर्दथे कुनै वेला साच्चीकै मस्ती होला यहाँ ।
म अहिले भोग्दैछु तातो वालुवा अनी आगोको मुस्लोरुपी घाम यहाँ
अव भन्ने गर्छु सधै यहाँ कष्ठ र दुःखको जिवन जिऊन वाध्य हुनु पर्छ यहाँ
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं
नभन है अव फेरी शुखःको जिवन छ रे तिम्रो ंंंंंंंंंंंंंंंंंं
कुमार अर्याल हाल
" साउदी अरव "
Subscribe to:
Posts (Atom)